Szyny zbiorcze oraz połączenia z aparatami w windach dla niepełnosprawnych wykonuje się najczęściej gołymi przewodami szynowymi. W rozdzielniach napowietrznych stosuje się również gołe linki. Szyny okrągłe prętowe stosowane są w rozdzielniach niższych napięć, tam gdzie natężenie prądu nie przekracza 30 A. Pręty o średnicach powyżej 16 mm są stosowane rzadko. Połączenie na zakładkę jest prostsze w wykonaniu i daje mniejszy opór styku co może mieć duże znaczenie dla bezawaryjnej pracy windy dla niepełnosprawnych. Szyny rurowe stosuje się przede wszystkim tam, gdzie może się pojawić ulot, a więc w urządzeniach o wyższym napięciu. Rury w porównaniu z prętami o tym samym przekroju chłodzą się lepiej i mają większą wytrzymałość na zginanie. Szyny płaskie stosuje się przy większych prądach w rozdziel¬niach o napięciu do 3 kV. Szyny korytkowe (aluminiowe) stosuje się tam, gdzie wystę¬pują bardzo duże prądy robocze i zwarciowe. Szyny stalowe, ze względu na niską przewodność, stosowane są w urządzeniach wysokiego napięcia oraz w urządzeniach niskiego napięcia przy prądach najczęściej poniżej 250 A. Szyny łączy się przez spawanie albo też dociskowo przy użyciu śrub lub specjalnych zacisków w zależności od wymagań producenta windy. Przy łączeniu dociskowym szyn płaskich stosowane są następujące sposoby: — łączenie śrubami na zakładkę, — łączenie śrubami z nakładką - łączenie na zakładkę bez wiercenia otworów w szynach, przy użyciu specjalnych nakładek.