Wiedzeni uczuciem miłości Sławii i twórczego niepokoju...

Młodziśmy i ciągle doświadczający, aczkolwiek pełni mocy i woli tworzenia, rozpłomieniamy oto swaroże pochodnie pośród mroku bezdziejów otaczających naszą rzeczywistość >polską< zwaną...

Jako Prapatrioci Polscy, nie mogąc już dłużej przyglądać się tej miernocie poczynań różnorakich >odnowicieli< (że o typowych wegettonach nie wspomnimy) wskrzeszamy Myśl naszych Bogorłów Zadrużnych, by podążać jej przykładem i by dać ją tym, którzy mając podobną nam wole i moc, zarazem chcą i pragną służyć i pracować dla Naszego Narodu i Ojczyzny.

Każda dziedzina wykonanej tu pracy, wysiłek myślowy, trud fizyczny czy poniesiony nakład materialny jest wzajemnie współmierny i jednakowoż ważny dla Naszej Idei, którą składamy w hołdzie Narodowi i Ojczyźnie.
Niewielu nas dzisiaj niesie te zarzewia, rozpłomienia Nowej Kultury Polskiej, nie wszystkie jeszcze dziedziny życia kulturowego narodu opanowane przez nas teoretycznie zostały, ale i te z czasem wzniesiemy jako stanice nowego żywota polskiego. Najpierw jednak musimy zniszczyć i zniszczymy (nie zatracając przy tym właściwego smieru) >bastiony bastardów mentalnych